Bijeenkomst in Winsum voor ouders thuiszittende kinderen krijgt vervolg

foto: Omroep Het Hogeland

De bijeenkomst ‘Help, mijn kind zit thuis’ voor ouders van wie hun kind (noodgedwongen) niet naar school gaat, krijgt een vervolg. Het was voor het eerst dat een dergelijk samenzijn werd gehouden in Winsum. Mede-organisator Antoinette Heijink is tevreden over de opbrengst van de avond. “Ouders gingen blijer de deur uit dan toen ze binnenkwamen.” 

Heijink weet dat de groep ouders van wie hun kind thuis zit, groter is dan de groep van tien ouders die naar de bijeenkomst kwam. “Er zit soms schaamte bij ouders, zo van ‘ik doe het niet goed’. Dat is een drempel om naar een bijeenkomst te komen. Een aantal ouders dat er wel was, gaf aan dat zij mensen kennen die met hetzelfde probleem kampen. Die gaan ze benaderen om er de volgende keer ook bij te zijn.” Heijink organiseerde de bijeenkomst samen met de ouder van een thuiszittend kind.

Instanties zien dat het aantal kinderen dat wegblijft van school toeneemt. Een schatting van Oudervereniging Balans is dat er ongeveer 70.000 thuiszitters zijn in Nederland. Hoeveel het er in Noord-Groningen zijn is niet aan te geven, maar zeker is dat het probleem overal in het land speelt.

Impact

Voor kinderen is het thuiszitten niet goed, maar ook voor de ouders heeft het een enorme impact. Heijink: “Het trekt een wissel op alles. Sommige ouders moeten hun baan opzeggen. Relaties stranden, omdat een partner het niet meer trekt.”

Wat was voor haar de rode draad van de samenkomst in Winsum? “Ik zag en hoorde de wanhoop bij veel ouders dat er geen regisseur is die ze kan helpen om de situatie te verbeteren of op te lossen. Het onderwijs en de jeugdhulp werken niet altijd goed samen. En het systeem is rigide. Dan voldoe je als ouders aan negen van de tien voorwaarden om voor hulp in aanmerking te komen, maar het strandt alsnog omdat een laatste vinkje ontbreekt.”

Wat het lastig maakt, is volgens Heijink dat één pasklare oplossing voor de ouders van thuiszittende kinderen niet bestaat. Daarvoor lopen de situaties te ver uiteen. “Je ziet een kind van zes dat al jaren thuiszit, en een jongere van bijna achttien jaar die andere keuzes wil maken in het leven.”

Volgens Heijink komt er zeker een vervolgbijeenkomst. “We hebben een appgroep aangemaakt, we denken er met elkaar over na wat de beste manier is om dit een vervolg te geven.”